La Jetée, the Fifth Shot

Wanneer filmmaker Dominique Cabrera hoort dat haar neef zichzelf en zijn ouders meent te herkennen in het vijfde shot van Chris Markers invloedrijke fotofilm La Jetée, weet ze dat ze een film moet maken. Dit innemende, tastende document is het resultaat: een speurtocht naar de betekenis van beeld, herinnering, tijd, toeval, nostalgie en (geest)verwantschap.

In gesprek met haar eigen familieleden en mensen uit de omgeving van Marker probeert Cabrera erachter te komen hoe waarschijnlijk het is dat dat jongetje met die uitstaande oren op de pier van Orly – die door de vertelstem als de jongere versie van de verhaalheld wordt aangewezen – inderdaad haar neef Jean-Henri is. En zo ja: waarom stond hij daar? En wat trok de aandacht van Marker?

Een intuïtieve tijdreis naar het ontstaansmoment van dit ene beeld leidt onder meer naar de uittocht van de pied-noirs aan het einde van de Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog. Onderweg stuit de filmmaker op tal van parallellen en spiegelingen over en weer, tussen de geschiedenis van haar familie en thema’s waar Marker in zijn werk aan raakt.