Aan kritiek geen gebrek als het aankomt op de groeiende vluchtelingenstromen naar Europa. En ook al verschijnen er schrijnende verhalen over asielzoekers, een breed gedragen maatschappelijk begrip lijkt er nog niet te zijn. Maar wat als we nou niet alleen die verhalen zouden horen, maar ze ook echt zouden beleven? Daar streeft de VR-film Limbo naar. Geen pratende koppen of beelden van dolende Afrikanen, maar een duik in het hoofd van een asielzoeker. Je blik glijdt door een zwart-witte spookstad naar een woning waar lotgenoten schijnbaar eindeloos wachten op hun gesprek met de IND-ambtenaar. Dat interview is als een nachtmerrie. Sturend geluid plaatst de stem van de interviewer overal om je heen. Zijn wazige gedaante beweegt mee: eerst voor je, dan naast of achter je. Zo dichtbij, dat je omhoog moet kijken om hem nog te zien. Intimiderend, frustrerend. Genoeg om ook zelf een stukje van de benauwende machteloosheid te voelen.
Dit project is een 360-graden ervaring.