The Mind of Clay

Filmmaker Mani Kaul kreeg in 1985 de opdracht van het Festival of India om een film te maken over de traditie van het pottenbakken in India. Wat hij maakte was allesbehalve een conventionele, informatieve opdrachtdocumentaire, maar eerder een poëtische roadmovie. Hij reisde met zijn crew in een bus door het noorden van India en filmde in de dorpen bij de pottenbakkers, en bij exposities en opgravingen. Zijn fraaie beelden worden gekenmerkt door oog voor detail. Hij focust op het spel van glanzende handen die van modder potten en andere gebruiks- of kunstvoorwerpen vervaardigen, en maakt lange shots die de kijker een intense, bijna fysieke ervaring geven van de uit klei vervaardigde objecten. Ook registreerde hij de vele mythen en legenden die deze eeuwenoude, van generatie op generatie doorgegeven traditie omgeven. Zo werd de film niet alleen een visuele ode aan het ambacht en de schoonheid van het aardewerk, maar ook een poëtisch essay over de aarde als moeder en oorsprong van het leven en de kunst.