The Japanese Quince Tree

Dat waar ze spijt van heeft, achtervolgt de negentigjarige Clotilda Grosu dag en nacht. Als je iets doet, is haar advies, denk dan eerst tien keer na: "Zorg dat je geen spijt hebt. Met spijt heb je een ongelukkig leven." Haar leven gaat traag, zo alleen in haar huis. Ze leest wat, kookt wat, geeft de bloemen water en bemoeit zich met haar katten. 's Avonds neemt ze haar bloeddruk op. In de stilte denkt ze aan haar overleden zoon, die haar zijn gedwongen huwelijk nooit heeft vergeven. "God heeft me gestraft", zegt ze. "Ik ben alleen geëindigd." Toch amuseert ze zich. Ze is nog zeer helder van geest en benadert haar kleine wereld op welbespraakte en gevatte wijze. Ze praat tegen haar dieren en planten, geniet van haar tuin en houdt het weer scherp in de gaten. Ze velt een oordeel over de televisie, haar boeken en het leven, en wijst op de dingen die nog ouder zijn dan zijzelf, of dat nu een boom is of een mattenklopper. Als een oude Oosterse filosoof vindt ze de diepste betekenissen in de kleinste dingen.