De laatste woorden van een korte speech echoën op 19 augustus 1991 over de mensenmassa op het Paleisplein in Sint-Petersburg. Dan gaan in een paar seconden honderdduizend gestrekte armen met gebalde vuisten de lucht in. De Russen zijn het zat. Driekwart eeuw uitbuiting onder het communisme en nu in Moskou weer een couppoging om Gorbatsjov en Jeltsin af te zetten. Dit eindigt nu. Alleen, dat deed het niet, impliceert deze montage van beelden van acht cameramannen die zich die dag door de massa bewogen. Met Poetin accepteerden de Russen opnieuw een sterke man die het land samen met getrouwen bestuurt en die bij elke verkiezing met een onwaarschijnlijk grote meerderheid van stemmen wordt herkozen. In 74 minuten passeren alle emoties van die dag de revue: van verwarring over de situatie in Moskou en onzekerheid over de toekomst tot een eenstemmig en vastberaden protest. Toen een registratie van de actualiteit, nu een herinnering aan een historische gebeurtenis en aan de relativiteit van overtuigingen.