Coco Cabasa

Volgens Kaouthar Darmoni moeten haar seksegenoten hun vrouwelijke oerkracht weer leren omarmen. In dit intieme portret wordt ze geïntroduceerd terwijl ze een van haar aanstekelijke, bevrijdende buikdanslessen geeft. Met haar expressiviteit, zelfverzekerdheid en humor is ze een toonbeeld van vrijheid. Uit interviews en gesprekken met haar en enkele sleutelfiguren uit haar leven blijkt dat ze daar keihard voor heeft moeten vechten. Met de makers gaat ze terug naar haar geboorteland Tunesië en naar Frankrijk, het toevluchtsoord waar ze eindelijk hoopte te kunnen vliegen. Maar tot haar schrik zag ze dat ook daar de vrouwen niet zo vrij zijn als ze had verwacht. Emancipatie leek hand in hand te gaan met het wegstoppen van de vrouwelijkheid, iets wat Kaouthar weigert te doen. Ze blijkt haar taboedoorbrekende buikdans te hebben gebaseerd op haar herinneringen aan de sensualiteit van Tunesische vrouwen. Hoezeer de inmiddels in Amsterdam werkende universitair docent gender studies zich door haar vader en de samenleving ook onderdrukt voelde, ze houdt duidelijk zielsveel van de Arabische cultuur.