Secrets of the Tribe

Regisseur José Padilha begint zijn film met een Yanomami-indiaan die geen blanke, geen antropoloog en geen camera meer kan zien. "We zouden onbekend bij jullie moeten zijn, maar hier sta je weer een foto van me te maken", bijt de indiaan hem toe en vat daarmee een schandaal samen dat zijn weerga niet kent. Bron van alle kwaad ligt in de jaren zestig en zeventig, toen een paar antropologen in het Venezolaanse gedeelte van het Amazonegebied de Yanomami-indianen ontdekten, een leefcultuur die in duizenden jaren niets was veranderd. Voor antropologen een ontdekking van onschatbare waarde, dat destijds een prominente plek in de wetenschappelijke canon kreeg. Maar veertig jaar later is er van die triomf weinig meer over. Wat er misging? Alles. En Padilha heeft getuigen, slachtoffers, bewijsmateriaal én de beelden. Dezelfde methode die hij toepast in zijn succesvolle -films gebruikt Padilha hier: koel reconstrueert hij hoe het academische sprookje van toen ontaardde in een onethisch en laag-bij-de-gronds moddergevecht, waarbij antropologen elkaar van onder andere genocide beschuldigen. Maar bij Padilha komen alle partijen aan het woord, dus ook de wetenschappers die destijds carrière maakten, maar inmiddels in diskrediet zijn geraakt.