Mozart and Munchies

In haar jonge jaren was Ann Marie Fröier een begenadigd concertpianiste en werd ze gevierd als één van de beste uitvoerders van de stukken van Mozart. Maar de pianiste is ook manisch-depressief, en dat stond haar carrière en privéleven wel eens in de weg. Nu is ze 87 jaar oud en leeft ze vrijwel anoniem in Stockholm. Zo af en toe speelt ze piano tijdens de lessen in een balletstudio van een vriendin, nog even vingervlug als ooit. Maar verder leeft ze teruggetrokken in haar rommelige huis, overvol met paperassen en prullaria – zelfs in de grote vleugel die de woonkamer domineert, liggen stapels papier en haar favoriete koekjes opgeslagen. Maar Fröier gaat weer spelen: ze huurt de kleine zaal van het Concertgebouw van Stockholm af en schakelt een orkest in om haar te begeleiden. Dus repeteert ze (soms met enige tegenzin en altijd ongeduldig) en plakt ze in de hele stad posters om de 450 stoelen te vullen. Filmmaakster Marie Lundberg volgt de energieke, kettingrokende Fröier in haar missie, en laat haar uitgebreid aan het woord: over de worsteling met haar depressies en  manische periodes, over de last die dit op haar gezinsleven legde, en over haar eindeloze liefde voor de muziek.