Testimonies

In 1987 brak in het Midden-Oosten de Eerste Intifada uit. Zwaarbewapende Israëlische soldaten namen het op tegen jonge Palestijnse stenengooiers. De televisiebeelden gingen de hele wereld over. In deze documentaire doen de ex-soldaten en bevelhebbers hun relaas, zittend voor de camera in een kale studio. Hun verhalen zijn veelal schokkend, vol gruwelijke details. Terugblikkend beseffen de Israëlische soldaten dat ze feitelijk ook slachtoffer waren, van een situatie die hen in een onmogelijke positie had gebracht. Ze voelden zich als Goliath tegenover David, wat vanuit Joods perspectief niet iets is om trots op te zijn. De omgang met concreet geweld was voor deze dienstplichtigen een noviteit, die hen met angst vervulde. Het was niet langer kinderspel. Een man die in het normale leven nog geen vlieg zou platmeppen, bekent dat hij eenentwintig mensen heeft gedood. Een andere man is verantwoordelijk voor de dood van een baby, omdat hij een huis met gebarricadeerde deuren met traangas had bestookt. Het inzicht in eigen falen is de eerste stap op weg naar verzoening. Een van de ondervraagden vergelijkt zijn bekentenis met een publieke biecht, waarmee hij de wereld om vergeving vraagt. Op de vraag waarom hij dat niet persoonlijk bij het slachtoffer doet, blijft hij het antwoord schuldig.