Santra and the Talking Trees

"Tradities zijn een vorm van liefde", concludeert cineast Miia Tervo, die in een ontwortelde wereld de verbinding zoekt tussen de generaties. Dankzij het lot belandt zij, een jonge en moderne vrouw die jarenlang doolde in verre oorden waar de mensen hun tradities nog koesteren, in het idyllische Karelië, een streek rond de Fins-Russische grens. Daar ontmoet ze de oude en traditionele vrouw Santra, die haar in contact brengt met de Karelische cultuur van Miia’s voorouders. In dit speelse filmessay brengt Tervo een eerbetoon aan deze hoogbejaarde vrouw, die voor haar als een soort surrogaat-oma functioneert en op een bijeenkomst van Finse taaldocenten wordt geïntroduceerd als "een levende schakel met onze oude cultuur”. De filmmaakster wisselt haar portret af met korte animaties en nostalgische, sepiakleurige archieffragmentjes. In de sauna toont Tervo Santra's afgeleefde lichaam in naakte glorie, als een monumentaal pand dat dreigt te verzakken. Of een boom vol verhalen, waarover Tervo verzucht: "Ik benijdde alle bomen, want zij hadden wortels."