De rivier Oued El Kebir in Algerije ontspringt in Blida-Atlas op 1525 meter hoogte en eindigt als de rivier Mazafran zestig kilometer verder in de Middellandse zee, vlakbij Algiers. Tijdens een reis te voet langs de rivier stuiten de filmmakers op microgemeenschappen van mensen die langs de rivier leven en een ander beeld van Algerije geven. Zo ontmoeten ze een man die zich zorgen maakt over de Nestlé-fabriek waar het dorp volgens hem alleen maar nadelen van ondervindt, van het speelplaatsje dat verdwenen is tot de toegenomen verkeersdrukte. Verontwaardigd is ook de man die vertelt dat ze in 2007 opeens voor het water moesten gaan betalen. Verderop langs de rivier wast iemand zijn bestelbusje en dwaalt een ander door een vervallen watermolen die werd gesloten in de donkere jaren negentig, toen het gebied nog onder de terroristen viel en vlakbij de eerste grote afslachting plaatsvond. Stroomafwaarts leven mensen tussen de ratten en de vuilnisbelten, en drinken zwerfjongeren aftershavelotion. "Zend deze beelden niet in het buienland uit", vraagt een man met fiets. "De Fransen zullen zeggen: 'Kijk wat er van de Algerijnen geworden is', maar het gaat goed met ons."