Twintig jaar lang waren de mondiale voedselprijzen stabiel, met als gevolg dat het hongerprobleem geleidelijk kleiner werd. Maar in 2008 brak er een periode van onrust aan. Prijzen stegen, bevolkingen roerden zich en het Afrikaanse continent werd het speelveld van buitenlandse investeerders. Landen als Zuid-Korea, Saoedi-Arabië en China kochten vele hectares vruchtbare Afrikaanse bodem om ook in de nabije toekomst voldoende voedsel te kunnen produceren. De vraag is echter: van wie is die grond? Van de gewone boeren of de regering? Deze onderzoeksdocumentaire focust op Sosumar, een megaproject waarin de Malinese regering samenwerkt met een groot aantal buitenlandse investeerders. Aan de rand van de Sahara, in het stroomgebied van de Niger, moet een reusachtige suikerrietplantage verrijzen. Daarvoor moet een aantal lokale boeren herplaatst worden. De projectontwikkelaar is zich ervan bewust dat deze boeren betrokken moeten worden omdat ouderwetse 'landgrab' niet meer werkt. Het is de bedoeling dat zij in een soort partnerschapconstructie gaan werken. Onder de bevolking heerst verdeeldheid. Het biedt werkgelegenheid, maar tevens wordt hen gevraagd een lange traditie op te geven. Geld blijkt niet altijd van belang te zijn: "Alleen blanken kennen de waarde van geld, zij hebben het gemaakt. Als zij geld willen betalen voor onze grond, dan is onze grond meer waard dan hun geld."