Putin’s Witnesses

Puttend uit zijn eigen filmarchief geeft gelauwerd filmmaker Vitaly Mansky een intiem verslag van een keerpunt in de recente geschiedenis van Rusland. Op 31 december 1999 droeg president Boris Jeltsin onverwacht de macht over aan zijn zelfgekozen opvolger, Vladimir Poetin. Putin’s Witnesses bestrijkt het eerste regeringsjaar van de politicus die het land terugleidde naar een Sovjet-achtig nationalisme en die met tirannieke middelen nu al bijna twee decennia het bewind voert. Die kennis van nu werpt een griezelige schaduw over het gefilmde materiaal.

Door zijn toenmalige functie bij de Russische staatstelevisie kon Mansky dichter bij Poetin en Jeltsin komen dan nu voorstelbaar lijkt. Zo legt hij bijna terloops vast hoe Poetin, zodra hij de verkiezingen wint, zijn beschermheer laat vallen. Soms weet Mansky de kersverse president uitspraken te ontlokken waarin iets van zijn machtsopvatting doorschemert, maar vaker verraden zijn diffuse antwoorden hoe weinig belang hij hecht aan het verantwoorden van politieke keuzes.

Terugkijkend stelt Mansky ook vragen bij zijn eigen rol in de beeldvorming rond de president en diens greep naar de macht. Kun je van gebeurtenissen als deze simpelweg getuige zijn, of maakt stilzwijgen medeplichtig?