Wat voor filmmakers Violeta Ayala en Daniell Fallshaw begint als een familiehereniging in een vluchtelingenkamp in Algerije, ontpopt zich tot een gevaarlijk politiek spel. Aanvankelijk richten de documentairemakers zich op het verhaal van Fetim en haar familie, die leven in door de Polisario Liberation Front bestuurde vluchtelingenkampen. Hoe vaker de familie vertelt over het dagelijks leven, hoe pijnlijker duidelijk wordt hoe het kamp in de greep is van een groot taboe: slavernij. Desgevraagd laten de autoriteiten van de Polisario weten "dat volgens de wet iedereen gelijk is". Ze zijn alles behalve opgetogen over het nieuws dat Ayala en Fallshaw de wereld in willen brengen. Na een aanhouding door de Polisario slaan de filmmakers op de vlucht en begraven ze de eerder gemaakte tapes in de woestijn. Een lange tocht begint, waarbij ze in Parijs, Mauritanië, New York en Marokko belanden. is sindsdien stof tot commotie geworden. Fetim heeft verklaard dat haar woorden verkeerd geïnterpreteerd zijn, en dat ze zich gebruikt voelt om een smeuïg verhaal over slavernij neer te zetten. De documentairemakers zijn van mening dat de Polisario de film had willen voorkomen en nu probeert om hun verhaal onderuit te halen.