Wodaabe - Die Hirten der Sonne

De Wodaabe is een nomadenvolk dat al meer dan 5000 jaar aan de zuidelijke rand van de Sahara leeft. Hun bestaan wordt voor een groot deel bepaald door de droogte, waardoor gierst en vee kostbaar bezit zijn geworden. Wodaabe betekent letterlijk ‘zij die leven met het taboe van zuiverheid’. De naburige stammen, die hen minachten, noemen hen echter Bororos, ‘aan hun lot overgelaten herders’. Werner Herzog besteedt in het bijzonder aandacht aan de spectaculaire wijze waarop de mannen de vrouwen het hof maken. De mannen die rijp zijn voor het huwelijk proberen elkaar de loef af te steken door zich in te smeren met dikke lagen make-up en zich een expressieve mimiek en een fotomodelhouding aan te meten. Herzog toont dit niet alleen als een exotisch ritueel, maar filmde de mannen ook terwijl ze een onderonsje hebben over de vorderingen in de liefde. De grote vraag is echter hoelang de Wodaabe nog kunnen overleven in de woestijn.