Frank en Eva; Elk van ons is een eiland

Ali Haselhoef had geen alledaagse jeugd. Haar moeder werkte als prostituee en haar Surinaamse stiefvader was een drugsdealer, die enige jaren in de gevangenis zat wegens poging tot doodslag. Haar echte vader heeft ze nooit ontmoet. Desalniettemin kijkt ze met plezier op haar kinderjaren terug. Later ging ze studeren, kreeg zelf een kind en bleef contact houden met haar beide ouders.Aan de hand van uitgebreide interviews met haar vader en moeder, respectievelijk in Suriname en in Groningen, schetst Haselhoef een dynamisch beeld van de bruisende jaren zestig, toen het bij haar thuis elke dag feest was, maar de huisraad ook regelmatig door de kamer vloog wanneer pa en ma ruzie hadden.In de onconventionele montage lopen interviewfragmenten en computeranimaties door elkaar heen. De gesprekken zijn openhartig, maar Haselhoef doet geen poging tot psychologisch gewroet. ‘Het zijn altijd de anderen geweest die vonden dat ik een problematische jeugd heb gehad; zelf heb ik dat nooit zo ervaren‘, aldus de maakster.