#387

Op 18 april 2015 zonk een schip met minstens achthonderd vluchtelingen voor de kust van Italië. Een jaar na dato arriveert het spookschip op een Siciliaanse militaire basis, waar een forensisch patholoog en haar team klaarstaan om de identiteit van de drenkelingen te achterhalen. Van drenkeling #387 is er dan weinig meer over dan wat restjes kleding en half vergane foto’s en briefjes. Simkaarten, doorweekte bankbiljetten en een tube tandpasta; ooit waren het elementaire spullen, nu zijn het macabere stillevens geworden.

In deze onderzoeksdocumentaire in mozaïekvorm speuren ook anderen met een eigen invalshoek naar de identiteit van de gestorvenen.  Een researcher bezoekt begraafplaatsen waar drenkelingen als nummer de grond in gaan en worstelt allerhande archieven door. Tegelijkertijd hoopt een Rode Kruis-medewerker in dorpjes op het Afrikaanse continent te spreken met mogelijke familieleden, om zo de slachtoffers van een naam en een verhaal te voorzien.

Deze filmische onderzoeksreis vol spannende detective-elementen brengt dit humanitaire monnikenwerk in beeld, maar is vooral een document over de waarde van een mensenleven.