Titicut Follies

In 1967 maakte Frederick Wiseman zijn eerste documentaire: . Hij sloot zichzelf op in het Massachusetts Bridgewater State Hospital, een psychiatrische kliniek voor veroordeelde criminelen. Wiseman had de volledige medewerking van de autoriteiten, maar nadat ze de film gezien hadden, reageerden ze woedend en keerden zich tegen hem. Controverses over het schenden van de privacy van de gedetineerden leidden tot talrijke rechtszaken, waardoor nog altijd incidenteel vertoond wordt. De documentaire is een schokkende schildering van de behandeling van de psychiatrische patiënten, niet alleen door de betrokkenen, maar door iedereen. En daarmee een blauwdruk voor Wisemans latere werk, waarin hij steevast een Amerikaanse institutie -- de middelbare school, een militair trainingscentrum -- kritisch tegen het licht zou houden. Wiseman toont de vernederende, op repressie gerichte praktijken zonder commentaar of , als een pure registratie. De beelden spreken voor zich. Een gedetineerde die zijn arts duidelijk probeert te maken dat zijn behandeling averechts werkt, krijgt niet minder maar meer antidepressiva voorgeschreven. In deze kliniek wordt geen poging gedaan mensen beter te maken, maar draait alles om macht.