Camera/Woman

De Marokkaanse Khadija werkt als cameravrouw op bruiloften in Casablanca. Haar moeder en broer zijn het totaal oneens met die keuze en willen dat ze ermee stopt: ze schamen zich al erg genoeg dat Khadija als moeder van een elfjarige zoon weer thuis woont na haar scheiding. Toch gaat Khadija, die nota bene kostwinner is in het gezin, door met haar werk. Soms filmt ze dagen achtereen tot diep in de nacht de feesten en partijen. Hoewel een werkende vrouw aan de ene kant taboe is in het conservatieve deel van de Marokkaanse samenleving, is de vraag naar vrouwelijke cameramensen juist groot: de families willen liever een vrouw dan een man om hun trouwende dochter op video vast te leggen. De sprookjeswereld van de gefilmde bruiloftsfeesten staat in schril contrast met de werkelijkheid van scheidingen en gedwongen huwelijken. Ook in Marokko staan traditionele waarden onder druk en eisen vrouwen als Khadija vrijheid en onafhankelijkheid, terwijl ze ook de wensen van hun familie willen eerbiedigen. Met haar beste vriendin Bouchra, ook gescheiden, bespreekt ze openhartig de andere kanten die het huwelijk met zich meebrengt. Vreugde en verdriet wisselen elkaar af, terwijl de vrouwen zich afvragen waarom ze nog steeds niet gelijkwaardig zijn aan mannen.