Little Heaven

De kinderen van het Ethiopische weeshuis Little Heaven krijgen op hun dertiende te horen dat ze hiv hebben. Dat betekent echter niet dat ze bij de pakken neer gaan zitten. Bij vlagen lijkt het een gewone schoolklas: als ze op de binnenplaats van het weeshuis ravotten of lol maken op hun stapelbedden. Maar zorgeloos zijn de kinderen allerminst. Het verhaal van Lydia staat centraal in de soms vrolijke, en tegelijk ingetogen documentaire. De maker volgt haar in de aanloop naar een belangrijk schoolexamen. Zullen Lydia's cijfers hoog genoeg zijn om toegang te krijgen tot een betere school? Via dagboekfragmenten maakt ze ons deelgenoot van haar dagelijkse zorgen: "Soms voel ik me net een apotheek met al die medicijnen die ik moet slikken", verzucht ze. Vanwege haar ziekte kan Lydia niet dansen, terwijl ze daar zo van houdt. En dus zet de maker de filmische middelen die hij tot zijn beschikking heeft in om Lydia toch te laten dansen. De dweil waarmee ze schoonmaakt deint ritmisch mee op de soundtrack van Ethiopische jazz, evenals haar hoofd en schouders tijdens haar dagelijkse lichamelijke oefeningen. \i Little Heaven \i0 is een hard en confronterend verhaal dat dankzij de energie en vitaliteit van de kinderen en hun begeleiders nooit uitzichtloos wordt.