Petit Samedi

Veertiger Damien Samedi kampt zijn hele volwassen leven al met verslaving. De zachtaardige Waal probeert al jaren een normaal leven op te bouwen door hard te werken en af te kicken. Maar steeds moet hij zijn naasten teleurstellen, zijn moeder voorop.

Paloma Sermon-Daï maakte een observerend, persoonlijke portret van haar broer en moeder aan de vooravond van zijn nieuwste afkickpoging. Waar het eerst gaat om praktische zaken als solliciteren en afspraken nakomen, ontkomen moeder en zoon niet aan lastige thema’s als familiebanden, schaamte en teleurstellingen.

In statische, langgerekte shots komt de camera steeds dichterbij Damien. In intieme scènes met zijn moeder, tijdens openhartige therapiesessies en langs de rivier, waar hij in stilte zijn innerlijke strijd lijkt te voeren. Dit inkijkje in zijn leven mist elke vorm van voyeurisme of sentimentaliteit en toont hoe verslaving ook naasten treft. Strategisch ingezette homevideo’s en audio-opnamen van moeder en zoon brengen ingesleten patronen aan het licht die wellicht al generaties lang in de familie worden doorgegeven.