I Signed the Petition

Op een ochtend belt de filmmaker vanuit zijn woning in Berlijn per ongeluk een vriend in Engeland wakker omdat hij ergens mee zit. Hij heeft de avond ervoor een petitie ondertekend die oproept tot een culturele boycot van Israël, maar was dat nu wel zo handig? Als Palestijn voelt hij zich bij voorbaat al verdacht. Zijn vriend steekt een slaapdronken maar lucide monoloog af, waarin hij in een paar minuten op briljante wijze de angst, vervreemding en machteloosheid van de ander ontleedt. Als Palestijnen in ballingschap hebben zij niet de luxe om afstand te nemen, stelt hij. “Je zit er al in, snap je? Of je nu wel of niet een stuk papier ondertekent, maakt eigenlijk niets uit.”

Ondertussen zweeft de camera wiebelig door een zonnige kamer ergens in Berlijn, dan eens rustend op het raam, dan eens op een loze hoek. Grofkorrelige beelden suggereren dat de filmer niet echt hier is, maar elders.