Op 1 augustus 1966 klinken plotseling geweerschoten op de rustige campus van de Texas University in Austin. Vanaf de klokkentoren op het hoofdgebouw wordt het vuur geopend op willekeurige voorbijgangers. Uiteindelijk vallen er dertien doden en 32 gewonden. Vijftig jaar nadat deze allereerste Amerika deed opschrikken, kijken slachtoffers en getuigen voor het eerst terug op dit drama. Vanuit wisselende perspectieven – toegesnelde agenten, een hoogzwangere vrouw, omstanders die zich als helden ontpopten, een radiojournalist en een toevallig langsfietsende krantenjongen – wordt minutieus die angstige anderhalf uur op de campus gereconstrueerd. Het verhaal wordt indringend in beeld gebracht met de rotoscopie-techniek, een animatieprocedé waarin wordt overgetekend, afgewisseld met veel mediafragmenten en archiefmateriaal. De achtergrond van de dader – een verwarde man – wordt slechts terloops aangestipt, de nadruk ligt op medemenselijkheid en de onzelfzuchtige rol van doodgewone burgers, waarbij sommigen tot heldhaftige daden kwamen. Fascinerend verslag van een zinloze tragedie, die in de Amerikaanse geschiedenis helaas geen uitzondering is gebleven.