Tapdyg leidt met zijn vrouw en kinderen een eenvoudig bestaan in een afgelegen bergdorpje in Azerbeidzjan. Om zijn leven naar een hoger plan te tillen, heeft hij een revolutionair plan bedacht: hij wil een Europese koe kopen, die meer melk geeft dan het traditionele vee. Behalve dat Tapdyg lang moet sparen en van kennissen geld moet lenen om tot de aanschaf over te gaan, heeft hij ook toestemming nodig van de dorpsoudsten. Die vinden het plan maar niets: buitenlandse invloeden zijn immers schadelijk voor het geïsoleerde dorp, en bovendien kan zo’n dier niet overleven in het gebied. Zelfs zijn echtgenote smeekt om het niet te doen – wat zullen de buren wel niet zeggen? De groeiende tegenstand lijkt Tapdyg alleen maar te sterken in het geloof in zijn droom. Vastberaden prikt hij een tijdschriftfoto van zijn gedroomde koe aan de muur en begint met inrichten van een stal. Het duurt niet lang of ook de dorpelingen worden aangestoken door Tapdygs kleine daad van moed en groeiend succes. Deze haast sprookjesachtige, opbeurende vertelling is naast een ode aan eigenwijsheid een feelgoodfilm over het waarmaken van dromen. Het laat zien hoe mensen omgaan met verandering wanneer de globalisering hen rechtstreeks raakt in hun bestaan – zelfs in het kleinste bergdorpje in de Kaukasus.