Ode to Cologne

De Duitse rockband BAP is in Nederland vooral bekend van het politieke nummer 'Kristallnaach', over de naoorlogse mentaliteit in Duitsland een klassieker in de kraakwereld. Dit lied komt nu juist niet voor in Wim Wenders' ode aan de Keulse band, maar verder is het een veelomvattend, chronologisch portret. BAP bestaat sinds 1976. De toegankelijke, integraal opgenomen rocknummers vallen op door de altijd bitter-melancholische melodie, teksten en stem van zanger Niedecken. ODE TO COLOGNE is vooral een portret van hem, de constante factor temidden van de wisselende bandsamenstelling van de afgelopen twintig jaar.
Wenders, bekend van speelfilms als PARIS,TEXAS maar ook van de muziekdocumentaire BUENA VISTA SOCIAL CLUB, creëert een warme, speelfilmachtige sfeer met een soepel bewegende camera en enkele tot leven komende foto's. Bovendien zijn veel scènes geënsceneerd, zoals wanneer Niedecken in een lege zaal indut en het centrale optreden van BAP aldus lijkt te dromen. De teksten van dat optreden worden door Wenders associatief verbonden aan BAP's geschiedenis in Keulen, met veel archiefmateriaal van de band en van het bijbehorende tijdperk van het eerste Keulse optreden van The Rolling Stones (waarbij de zanger wordt aangekondigd als 'Mike Jager') tot beelden van extreem-rechtse brandstichtingen. De band zingt in het Kölsch, het plaatselijke, beetje Limburgs klinkende dialect, en koppelt een vriendelijk Keuls nationalisme aan een linkse politieke houding. En dat doet ze al jaren, zoals Wenders laat zien als hij verschillende uitvoeringen van hun doorbraakhit 'Verdamp lang her' monteert tot één geheel. 'Hück kütt mer vüür, als wenn et jestern wöör.