Alle grenzen tussen publiek en privé worden opgeheven als Seidls camera drie graatdunne, ambitieuze jonge modellen volgt, die alles, maar dan ook alles willen doen om op de cover van een tijdschrift te komen. We komen ondertussen ook alles te weten over hun seksuele relaties en dagelijkse gewoontes (veel coke snuiven en over de toiletpot hangen). Lisa moet de aandacht verdelen tussen haar zwarte minnaars en de plastische chirurg, yoga- en tarotkaartverslaafde Tanya houdt er wel een heel merkwaardige relatie met dieren op na en Vivian hunkert naar een vast vriendje maar duikt ondertussen met iedereen in bed. Ook hun verhouding met derderangs glamourfotografen neemt bizarre vormen aan, waarbij de modellen hun hele lichaam in de strijd gooien om maar op de foto te komen. In lange voyeuristische shots – sommigen zouden hier exploitatie in zien – toont Seidl drie vrouwen die compleet de weg kwijt zijn in een maatschappij die drijft op beelden en imago’s. Hij laat de drie blondines zien zonder vernislaag, hoe ze zich opmaken en verkwanselen, onder het gretige oog van de camera en het filmpubliek.