Duch, Master of the Forges of Hell

In kwamen de bewakers van het gelijknamige geheime gevangenenkamp aan het woord. Hier richt Panhs camera zich op Duch, de leider van het beruchte strafkamp waar onder de Khmer 12.380 doden vielen. Geïnterviewd in de gevangenis ten tijde van zijn proces vertelt deze iele, oude man in kille, bijna abstracte woorden over de gruwelen die zich onder zijn leiderschap afspeelde. De gevangenen beschouwden ze als beesten, als wandelende doden, want het was niet de bedoeling dat ze ooit nog werden vrijgelaten. Maar andere kampen waren erger, verzekert Duch. Panhs documentaire bevestigt de banale alledaagsheid van massamoordenaars die filosoof Hannah Ahrendt ook al constateerde. Een overlevingsstrategie noemt Duch zijn Khmerlidmaatschap, precies zoals het wegstoppen van pijnlijke herinneringen ook een overlevingsstrategie is. Niet alleen omdat hij zichzelf dan geen moeilijke vragen kan stellen, die van anderen kan hij ook niet beantwoorden. Het is moeilijk te zeggen wat deze man echt voelt en denkt. Zijn bekering tot het christendom kan simpelweg gemotiveerd zijn door de vergeving van zonden die deze religie biedt, maar het kan ook betekenen dat hij oprecht berouw voelt. Weer wordt duidelijk dat makkelijke oordelen over de aard van het kwaad bedrieglijk en vals zijn.