Bitter Love

Tijdens een riviercruise op de Wolga hopen enkele reizigers te ontsnappen aan zorgen, leegte, relaties, spijt of gewoon de realiteit. Terwijl vredig en vriendelijk ogende Russische dorpen en landschappen voorbij glijden, worstelt zowel jong als oud met de liefde en met hooggespannen verwachtingen.

De meeste passagiers reizen alleen, maar gaan met elkaar om als oude vrienden, geliefden of moeder en dochter. In de beslotenheid van het schip en in de wetenschap dat iedereen straks weer zijn eigen weg gaat, stellen de hartverwarmende, soms wat melancholische opvarenden zich ongewoon kwetsbaar op. Ze lijken zich nauwelijks bewust van de camera.

De observerende stijl levert veelzeggende scènes op. Zo zien we bij enkele ouderen de gemengde gevoelens op hun doorleefde gezichten wanneer zij zich voor het raam vergapen aan de energieke jongeren die buiten op het dek dansen en lichamelijke oefeningen doen. De optredens van een jonge operazangeres en haar vriend en de met wodka doordrenkte, poëtische liederen van een gepensioneerde passagier met een gebroken hart zorgen voor momenten van contemplatie.