Finding Fela

Afrobeat is een potente en onbedaarlijk swingende mix van funk, jazz, highlife en traditionele Yoruba-percussie. Voor de uitvinder ervan, de Nigeriaanse zanger en saxofonist Fela Kuti, was het ook hét middel om de corruptie en dictatoriale neigingen van de Nigeriaanse overheid aan de kaak te stellen. Hij betaalde er een hoge prijs voor: vanaf de jaren zeventig werd hij meer dan tweehonderd keer gearresteerd, zijn huis werd in brand gestoken, zijn moeder vermoord. Maar hij gaf nooit op. Totdat hij in 1997 bezweek aan de gevolgen van aids.
De door Jay-Z en Will Smith geproduceerde Broadway-musical katapulteerde Kuti postuum tot mondiale superster. De voorbereidingen voor die musical vormen het raamwerk voor . Uitspraken van muzikale generatiegenoten en geestverwanten als Paul McCartney en Roots-drummer Questlove, Fela’s zonen, dochters, bandleden en managers, worden afgewisseld met originele concertopnames. En natuurlijk komt Fela zelf in beeld: vaak rond paraderend in niet meer in een onderbroek, een grote joint nooit ver weg. Net als in zijn eerdere films over wielrenner Lance Armstrong, Wikileaks-voorman Julian Assange en de hoerenlopende gouverneur Eliot Spitzer beperkt Gibney zich niet tot de positieve eigenschappen van zijn onderwerp. Ook Kuti’s ouderwetse ideeën over vrouwenemancipatie en zijn hardnekkige ontkenning van zijn fatale ziekte komen aan bod. De mythe wordt gevierd, de man getoond.