No Man's Land

Ieder jaar vluchten honderden kinderen en tieners naar Denemarken in de hoop op asiel. De meeste komen uit Afghanistan, Irak en Afrika. Lang niet iedereen krijgt ook een verblijfsvergunning. De tijd dat ze wachten op de uitspraak over hun aanvraag brengen ze door in speciale opvanghuizen voor jonge vluchtelingen. In Center Jægerspris leven veertig vluchtelingen tussen de tien en achttien jaar oud. Ze doden de tijd met potjes tafelvoetbal, een beetje stoeien en geinen met elkaar, of chattend op Deense datingsites. Maar het leven in niemandsland geeft ook veel frustraties. Als de uiteindelijke uitspraak komt, is dat niet altijd even gemakkelijk. En ze is ook niet voor iedereen even begrijpelijk. Ook niet voor de hulpverleners die zich liefdevol wijden aan deze jongeren, die vroeg volwassen worden. "Stel dat een Deense jongen van pas veertien jaar zonder zijn ouders naar Afghanistan zou reizen en daar alleen moest leven. Zou hij dat kunnen? Ik denk het niet. Dus ja, als mijn familie wordt gevonden zou ik graag naar hen toe gaan", antwoordt een van de Afghaanse tieners op de vraag of hij bij zijn familie zou willen wonen als zou blijken dat die het goed maken.