Whores' Glory

De Oostenrijkse meesterfilmer Michael Glawogger kreeg in Veneti\'eb de Special Orrizzonti Jury Prize voor dit in warme kleuren gefilmde drieluik over de ambivalente levens van prostituees in Thailand, Bangladesh en Mexico. De jury prees onder andere zijn 'verbluffende visuele welsprekendheid en precisie' die beelden oplevert die qua schoonheid en emotionele betrokkenheid grenzen aan een fictiefilm. \i Whore's glory\i0 is het derde deel van Glawoggers trilogie over globalisering, voorafgegaan door \i Megacities\i0 (1998) en \i Workingman's Death\i0 (2005). In Bangkok zien we hoe opgedirkte vrouwen nummertjes opgespeld krijgen alsof het om een missverkiezing gaat. In Faridpur sleuren piepjonge meisjes hun klanten letterlijk hun kamer in, want zonder klanten geen bestaan. In Reynesa verklapt een gepensioneerde hoer giechelend de kneepjes van haar vak. Prostituees spreken vrijuit over alle aspecten van hun werk, waaronder ouder worden en de rol van religie als houvast. Ook klanten komen aan het woord over wat zij zoeken bij de hoeren. Glawogger vermijdt clich\'e9s en makkelijke oordelen. Zijn portretten zijn meeslepend en veelkleurig, waarbij hij de kijker een spiegel voorhoudt over de impact van commercie en globalisering. De melancholische muziek op de soundtrack van onder andere P.J. Harvey en CocoRosie zet aan tot overpeinzingen.