Voices of El Alto

In de  Boliviaanse stad El Alto, vierduizend meter boven zeeniveau, staat een tent op een marktplein. Willekeurige voorbijgangers worden uitgenodigd om een persoonlijk verhaal te vertellen, voor de camera. opent met een jong meisje dat half giechelend, half huilend vertelt over een zeer akelige ervaring. Het lijkt net alsof de onpersoonlijke camera het eerste luisterend oor is dat ze sinds lange tijd heeft gehad. Een confronterend begin, maar het geeft de essentie weer van de film die zal volgen. De verhalentent waarmee de Fins-Boliviaanse regisseur Benjamin Oroza al sinds 2009 de wereld over reist, is namelijk een manier om, zoals Oroza het zelf verwoordt, "niet films te maken, maar Ik wil dat mijn films 'ons'uitstraalt – terwijl ik stil en onzichtbaar ben." Het luisterend oor van Oroza en de welwillendheid van de voorbijgangers om hun persoonlijke ervaringen te delen, leiden tot een fijngevoelige verhalencollage die een ontroerend beeld schetst van intiem persoonlijk leed, en geluk. Van hoopvolle anekdotes over een eerste kus via een uit volle borst voorgedragen toneelstukje over de onafhankelijkheidsstrijd van de indianen tot verhalen over weggelopen echtgenoten, gewelddadige vaders of de pijn te zijn verstoten door je familie.