Varda by Agnès

In haar zwanenzang Varda by Agnès schittert de aimabele “grootmoeder van de Nouvelle Vague” als vanouds. Gezeten op een theaterpodium vertelt ze over leven en werk en brengt ze aan de hand van fragmenten uit haar rijke oeuvre haar artistieke visie en ideeën voor het voetlicht. Naast haar films komen ook haar fotografische werk en haar latere ontwikkeling tot installatiekunstenaar aan bod.

Uit haar analoge periode bespreekt ze onder meer klassiekers als haar iconische debuut La pointe courte uit 1954 en de kleine bioscoophit Sans toit ni loi (Vagabond) uit de jaren tachtig. “Ik wilde er een raadsel in brengen waarvan alleen ik het geheim had,” vertelt ze over de serie tracking shots die de verschillende episoden uit die film aan elkaar verbindt. Maar aan de flop One Hundred and One Nights denkt Varda met evenveel plezier terug. In het jaar 2000 begon ze te werken met een digitale camera, en ontdekte – in The Gleaners and I – dat ze daarmee nog dichter kon komen bij het onderwerp waar heel haar werk om draait: mensen.