Ford Transit

De witte Fordbusjes die overal in Palestina rondrijden, behoorden ooit toe aan het Israëlische leger, dat ze na de akkoorden van Oslo aan voormalige collaborateurs gaf als bron van inkomen. Al snel werden ze doorverkocht en ingezet als taxi’s. Nu rijden er duizenden van rond. Regisseur Hany Abu-Assad toont de dagelijkse ‘werkelijkheid’ van taxichauffeur Rajai en zijn passagiers in Ramallah en Jerusalem, langs wegblokkades en sluiproutes. De passagiers vormen een gemengd gezelschap met uiteenlopende meningen over de situatie in Palestina. Ook lokale bekendheden als politica Hanna Ashrawi en filmmaker B.Z. Goldberg () maken gebruik van Rajai’s bus. De film meandert met Rajai en zijn passagiers langs een aantal van de bepalende elementen in zijn leven, waardoor we niet alleen inzicht krijgen in het karakter en de achtergrond van deze jongeman maar ook van de complexe situatie in de regio. Zo horen we over Rajai’s familie, zijn nevenactiviteiten zoals het smokkelen van illegale CD’s, zijn kijk op de politieke situatie en de (on)mogelijke oplossingen ervoor, zijn droom van een toekomst in het buitenland, en zijn fascinatie met en zelfs waardering voor de daders van zelfmoordaanslagen. Maar bovenal komt de frustratie naar boven over het leven als taxichauffeur. Dat blijkt, net als overal, vooral te bestaan uit het vinden van klanten voordat deze voor de concurrent kiezen.