BEAUTY, waarvoor het plan al een jaar na HERMAN SLOBBE/BLIND KIND 2 geschreven werd, maar die ik pas in 1970 voltooide, vertegenwoordigt de meest radicale uithoek van mijn pogingen het naturalistische erfgoed op te rekken. De detective Beauty onderneemt een onderzoek naar de werkelijkheid, de werkelijkheid ontsnapt hem en dat maakt haar in Beauty's ogen tot in haar kleinste details schuldig. Achter dit kunstmatige en ongeloofwaardige sprookje gaan veel herinneringen schuil: aan de sprookjesachtige mediatheorieën van Marshall McLuhan en de geloofwaardige codes van Hollywood, aan de Amerikaanse vernietigingsmachine in Vietnam en de schoonmaakwoede van het fascisme (zie vandaag ook weer: 'etnische zuivering'); aan een eerste ecologisch ontwaken. Misschien méér dan je er als kijker uithaalt, maar leuk om te weten. Johan van der Keuken