Samouni Road

“Ik weet niet hoe ik een verhaal moet vertellen,” zegt de jonge Amal aan het begin van de film. Maar in deze zorgvuldige reconstructie van de catastrofe die haar jeugd uiteen deed spatten, komen voor de geduldige camera toch fragmenten van haar herinneringen naar boven. Over de grote esdoorn bijvoorbeeld, waar ze haar vader koffie bracht. Nu is de boom weg, net als haar vader.

Jarenlang verzamelde Stefano Savona de brokstukken van het verhaal van de Samouni’s: in januari 2009 werden 29 familieleden gedood tijdens een aanval van het Israëlische leger op hun wijk in Gaza. Beelden uit het heden geven een moedeloze indruk van een gezin zonder vader en van een wijk in puin. Expressieve animatie in zwart-wit brengt de familieherinneringen tot leven en bouwt de spanning tot de verwoestende aanval effectief op. Dronebeelden geven het geheel een even afstandelijke als ondraaglijk realistische lading.

Onze blik op het afgesloten Gaza is vaak beperkt tot stereotype beelden van conflict en verzet. In Samouni Road geeft Savona op betrokken maar onsentimentele wijze een gezicht aan trauma en verlies.