Kalme, sfeervolle observatie van een gehucht ergens in Rusland. De titelkaart bij aanvang vermeldt de breedte- en lengtegraad van deze plek en vertelt dat we ons op 900 kilometer afstand van Sint Petersburg bevinden, terwijl het 700 kilometer rijden is naar Moskou. Hun gevoel van vervreemding over deze onthaaste en pretentieloze plek brengen de drie Petersburgse film- en theaterstudenten Aleksandra Kulak, Anna Kornienko en Yulia Kurmangalina op de kijker over met een openingsshot waarin de omringende wereld op zijn kop wordt gespiegeld in de motorkap van hun auto. Terwijl de camera meandert langs velden en over paden om de omgeving weids in beeld te brengen of de schoonheid van een detail te vangen, maken we kennis met enkele bewoners; hun muzikale bijdragen vormen de leidraad voor de film. Onvaste uitvoeringen van oude liedjes verraden dat publieke optredens tot een ver verleden behoren. Het dorp is sterk vergrijsd – jong is alleen het vee. Beelden en geluiden uit dit tijdloze oord zijn met een prachtig gevoel voor kleur, vorm en ritme gemonteerd tot een rustgevende en bij vlagen humoristische plattelandsmeditatie.