No Gold for Kalsaka

Nadat de regering van Burkina Faso in 2000 mijnbouwvergunningen begint te verstrekken, slaat de goudkoorts toe. In 2008 opent een Brits mijnbouwbedrijf de eerste open pit-mijn in Kalsaka, waarbij grond wordt afgegraven die voor de dorpsbewoners van levensbelang is.

Al snel wordt de eerste kilo goud gewonnen uit een voorraad van minstens 18 ton. Banen voor de dorpsbewoners, studiebeurzen voor hun kinderen, geld voor de staatskas en ontwikkelingshulp voor de komende tien jaar: de mensen in Kalsaka worden gouden bergen beloofd. Maar na zes jaar is hen slechts een berg vol goud afgenomen en blijven ze berooid achter op vervuilde grond. “We waren onwetend,” zeggen de burgemeester, dorpsoudsten en boeren. Nu zij niet naïef meer zijn, zoeken ze gerechtigheid.

Western-elementen zoals een fluitdeuntje dat doet denken aan de filmmuziek van Ennio Morricone, hoefgetrappel en een lyrische stadsomroeper zetten deze vertelling over goed en kwaad kracht bij. Aan het woord zijn de Burkinabé, van wie de trotse volksnaam ‘oprechte mensen’ betekent. Maar onrecht en verraad spelen in dit verhaal de hoofdrol.