Brussel is tegelijkertijd de hoofdstad van België en de hoofdstad van Europa. Zoals in elke grote stad wonen er mensen van heel diverse etnische achtergronden, rijk en arm, in de openbaarheid of verborgen, zowel naast elkaar als met elkaar. De van origine Italiaanse Maria Tarantino portretteert de stad waar ze nu al enige tijd woont en die haar intrigeert, op een bijzondere manier. Ze rijgt beelden van verschillende wijken en gebouwen, inwoners, immigranten en passanten aan elkaar tot een caleidoscopisch geheel, dat doet denken aan de film van Johan van der Keuken. Soms is het muziek die ons van de ene scène naar de andere leidt, soms zijn het stille, traag voorbijglijdende beelden van een straat. Van de Iraanse taxichauffeur/dichter die declamerend door het Europees Parlement loopt naar de Afrikaanse sieradenmaakster, die haar jeugdherinneringen deelt. Beelden vanuit een hangende lift op een groot bouwproject geven het idee dat je zweeft door de stad. Dan is de camera weer bij een rijk gedecoreerd Russisch bal, of in de indrukwekkende oude gebouwen die het decor vormen voor weer een politieke top waar de Europese wereldleiders door de media op de voet worden gevolgd. Een film als een compositie die de stad een nieuw gezicht geeft.