Rings of Life

Hanna was zeven jaar oud toen haar vijfjarige zusje Emma plots heel ziek werd. Het gebeurde na een boottocht met het gezin, een gezellig uitje waarbij de zusjes in een ballenbak speelden en zich misselijk aten aan cakejes en snoep. Toen Emma van de boot stapte, had ze erge hoofdpijn. Een paar uur later stierf ze. In deze experimentele documentaire vertelt Hanna over haar overleden zusje. Hanna is enkel te horen in een voice-over bij een beeldverhaal dat, beginnend bij een Zweeds landschap vol besneeuwde bomen, steeds concreter aansluit bij het onderwerp. De gesproken teksten zijn een mix van herinneringen – waarvan die laatste vrolijke dag met gruwelijke afloop er één is –, dromen en gedachtes, die stuk voor stuk inzicht geven in de belevingswereld van een jong meisje met een groot verdriet. "Ik denk dat er een mooie plek is waar je eindigt. Het is er roze, groen en wit. Of perzikkleurig. En er zijn wolken en paarden en snoep. Alles wat je leuk vindt. En alleen maar meisjes", vertelt Hanna, die bang is voor spinnen, maar niet voor de dood. Niet alleen haar springlevende herinneringen aan Emma, maar ook haar huidige gezinsleven waarin nieuw geluk zich heeft aangediend, houden haar op de been.