"Ik zou naakt van de Mount Everest zijn geskied met een corsage op m'n neus", reageerde voormalig model Joyce McKinney op de vraag van de rechtbank hoe ver ze zou gaan om haar verloofde Kirk Anderson terug te winnen. ontleedt de obsessies van een excentrieke vrouw, naar eigen zeggen IQ 168, die in de jaren zeventig in een mormoonse priester de man van haar dromen zag. Toen deze de verloving verbrak om in Engeland missiewerk te verrichten, reisde ze hem achterna, ontvoerde hem en probeerde hem in haar macht te krijgen door hem te dwingen de liefde met haar te bedrijven. Errol Morris schuwt de vette knipoog niet: de interviews met McKinney en enkele betrokkenen, vol vrolijk verspringende jumpcuts, zijn doorsneden met suggestieve fragmentjes uit oude speelfilms en reclamespotjes. Ook springen herhaaldelijk gesproken woorden als grote krantenkoppen over het beeld: GUILT! IMPOTENCE! RAPE! Hoewel McKinney zich - zowel toen als nu - zichtbaar in alle aandacht verheugt, voelde ze zich uiteindelijk publiekelijk vernederd door de Britse roddelpers, die volgens haar met valse montages pikante foto's hadden vervaardigd. De waarheid blijft ongrijpbaar, maar de obsessieve geaardheid van McKinney wordt geïllustreerd door het feit dat ze recentelijk haar betreurde hond Booger in veelvoud heeft laten klonen.