In de glasfabriek van Leerdam worden glazen voorwerpen op twee manieren vervaardigd: Met de hand en machinaal. Het ambachtelijke glasblazen laat de glasblazers met grote vaardigheid, gedreven door fantasie en vakmanschap, uit de hand hun voorwerpen een fraaie vorm geven. De machinale glasvervaardiging laat machines in snel tempo reeksen glazen producten afleveren. Tijdens dit laatste proces is iedere afwijking fataal en is voor het herstel de ingreep van de mens toch weer noodzakelijk, hetgeen blijkt als er in de flessenmachine een storing optreedt.
De film is een waar filmgedicht. Met het oog van een dichter vangt Haanstra de bewegingsmomenten van het uit de hand blazen van glas en van het machinale proces. Door middel van de montage, de geluiden en de muziek vormt de film een gevoelig en ritmisch gebeuren.
*** Tekst uit dubbele memo ***
Toen Bert Haanstra zijn opdracht kreeg om een bedrijfsfilm te maken over de fabricage van glas in de glasblazerijen van Leerdam had hij al snel in de gaten dat van dit onderwerp meer te maken was dan een droge bedrijfsfilm die handelt van grondstof naar eindproduct.
Daarom besloot hij op eigen initiatief een korte artistieke film te maken over glas en de glasblazerij.
In Glas zien we de kunst van het glasblazen als een ritmisch spel met het hete glas en de timing en precisie van de vakman. Een ingewikkeld handenballet demonstreert de kunst van het ouderwetse glasblazen. Dit in tegenstelling tot de fabriek, waar alles geordend is. Maar ook hier gaat ook wel eens wat mis, en dan zijn mensenhanden nog steeds de reddende engel in het productieproces.