9 Scenes of Violence

Verbale agressie, mishandeling, moord: geweld zit diep verankerd in de menselijke aard. Maar welk mechanisme zorgt ervoor dat we deze aard meestal weten te onderdrukken? Of anders gesteld: welke stop slaat er door op het moment dat deze aard explodeert? In een korte serie portretten vertellen negen op het oog doodnormale Zweden hoe ze een gewelddadige impuls in actie vertaalden. Een fitnesser wilde iemand een lesje leren, maar ramde op het \i moment supr\'eame\i0 veel harder dan gepland met de ijzeren buis op diens schedel. Een arts bracht de boodschap dat een pati\'ebnt aan een ongeneeslijke vorm van kanker lijdt heel kil en afstandelijk over, omdat hij een bevreemdende voldoening voelde. En een meisje beleefde er een sardonisch genoegen aan om de stalen neuzen van haar zojuist aangeschafte Dr. Martens te testen op een toevallige passant. Werden de handelingen van de geweldplegers ingegeven door sadisme, een gevoel van overwinning, een verlangen naar macht? Michael Krotkiewski, eerder op IDFA met \i I Dreamed About Pol Pot\i0 , tast met zijn camera de gezichten voorzichtig af. Door de extreme close ups behouden ze niet alleen een bepaalde anonimiteit, maar dringt hij ook langzaam door in hun ziel. Is daar de drijfveer te vinden die hun gewelddadige ontsporing veroorzaakte?