Boxing Gym

In het negenendertigste filmproject in zijn ruim veertigjarige carrière portretteert Frederick Wiseman, in 2009 eregast op IDFA, opnieuw zonder commentaar een instituut van binnenuit. In dit geval is dat Lord's Gym, de kleine boksschool van voormalig professor Richard Lord in Austin, Texas. Het vooroordeel van de boksschool als vrijplaats voor agressieve vechtersbazen wordt al in de eerste minuten onderuit gehaald: een pugilist is met een boksbal in de weer terwijl zijn dochter vanuit de Maxi-Cosi toekijkt. Even knielt hij bij haar neer, doet zachtjes tap-tap met zijn grote zwarte handschoenen tegen haar kleine witte sokjes, en gaat dan verder met zijn training. "Wie hier binnenkomt en zich als een agressieve eikel gedraagt, houdt het niet lang vol", zegt ook een andere vaste klant. De sfeer is gemoedelijk en de clientèle zeer gemengd: van de internetmiljardair en de militair tot de huisvrouw met haar zoontje. In de spaarzame dialogen die de stroom beelden van repeterende fysieke trainingen en bokspartijtjes onderbreken, gaat het over schijnbaar willekeurige onderwerpen als Latijns-Amerikaanse dans of de massamoord op Virginia Tech, die tijdens de opnamen in 2007 plaatsvond. Maar langzaam komen opnieuw twee terugkerende thema's uit Wiseman's imposante oeuvre bovendrijven: ritme en geweld.