First Cousin Once Removed

Filmmaker Alan Berliner schetst een intiem portret van zijn achterneef, vriend en voormalige mentor Edwin Honig tijdens diens laatste levensjaren, die getekend zijn door Alzheimer. Honig, die ooit een vooraanstaand en bekroond dichter, vertaler, literatuurcriticus en universitair docent was, heeft in de laatste fase van zijn ziekte samen met zijn geheugen ook de relatie met zijn eigen verleden, zijn familie en zijn persoonlijke identiteit goeddeels verloren. Zijn poëtische ziel flakkert tijdens de gesprekken echter nog met regelmaat op, wat prachtige passages oplevert. In deze gevoelige documentaire wordt de ziekte van Edwin Honig met compassie en humor benaderd, terwijl zijn levensloop wordt beschreven met de rauwe oprechtheid die ook opklinkt uit de poëzie die hij zelf schreef. Uit gesprekken met vrienden en familieleden rijst een fragmentarisch beeld op van een leven gekenmerkt door tragedie, liefde, verlies, ironie en literaire durf. Het relaas van Honigs persoonlijke geschiedenis en de studie van zijn aftakelende geest leveren in wisselwerking met elkaar ook nog iets anders op: een essay over de werking van het geheugen en het belang van ons vermogen om te onthouden en te vergeten.