In augustus 2016 werd Dilma Rousseff, Brazilië’s eerste vrouwelijke president, afgezet door de Senaat. Ze was onder vuur komen te liggen na diverse corruptieschandalen en aantijgingen van vriendjespolitiek. Voor dit rechtbankdrama registreerde regisseur Maria Augusta Ramos het politiek gemotiveerde proces vanuit het perspectief van Rousseffs verdedigingsteam. Tussen de muren van de volgepakte rechtszaal lopen de emoties hoog op, wordt met veel theater de Braziliaanse grondwet aangehaald en zijn de verwijzingen naar de Braziliaanse dictatuur – toen Rousseff een politieke gevangene was – niet van de lucht.
Binnen ontvouwen zich de structuren van de macht en zien we soms nog wat seksisme door de kieren sijpelen. Buiten volgen aanhangers en tegenstanders van de president de zaak op grote schermen, als voetbalsupporters uitgedost in de kleuren van de rivaliserende partijen en scanderend als een Grieks koor. Steunen haar aanhangers ‘Dilma’, zoals de Brazilianen hun president noemen, of verzetten ze zich vooral tegen een conservatief offensief? En is Dilma eigenlijk wel de leider van de vrouwen die ze zegt te representeren?