This Changes Everything

“Mag ik eerlijk zijn? Ik heb altijd een hekel gehad aan films over klimaatverandering.” Die ontboezeming doet journalist/activist Naomi Klein (, ) aan het begin van de op haar gelijknamige bestseller geïnspireerde en door echtgenoot Avi Lewis geregisseerde film. Een wanhopige ijsbeer of smeltende ijskap zal mensen niet in beweging brengen, denkt Klein, en dat is duidelijk wel haar doel. In haar betoog slaat ze dan ook een andere toon aan. De klimaatcrisis biedt kansen om ons verwerpelijke economische systeem op de schop te gooien; minder focus op groei en gewin, meer oog voor menselijke waarden en de natuur. Zij doet dat in de voice-over en onderbouwt haar verhaal met portretten van enkele gemeenschappen die in de frontlinie van de klimaatcrisis staan. We zien groepen die zich verzetten tegen grote, vervuilende projecten als goudmijnen (Griekenland), teerzandwinning (Canada) of kolencentrales (India). De rust van de bedreigde natuur en leefomgeving worden mooi en met aandacht in beeld gebracht, net als de sterke emoties die bij de betrokkenen leven. Al deze mensen geloven in een betere wereld en bestrijden – soms met succes – de politieke overtuiging dat alles moet wijken voor economische belangen. Verzet waar Klein in deze film ook heel duidelijk toe oproept.