Twee jaar voor reconstrueerde Sergei Loznitsa in uit talloze oude beelden de belegering van Leningrad, dat in de Tweede Wereldoorlog door de nazi’s van de buitenwereld werd afgesloten. Ook is een tijdmachine die de kijker aan de hand van oude opnamen terugvoert naar het verleden, maar qua toon is het een soort antipode van . Daar werd een stad vernietigd, hier is het de glorieuze heilstaat die tot leven wordt gebracht door een montage van televisieopnamen en door de staat goedgekeurde documentaires. Arbeiders vertellen glimlachend over hun productierecords, dammen worden gebouwd en raketten de ruimte in geschoten. Op de werkvloer worden machines stilgelegd en luistert men naar gedichten die worden voorgedragen. Minder op de lach spelend dan (van Jayne Loader en Kevin & Pierce Rafferty) uit 1982, dat het Amerikaanse enthousiasme over het zojuist begonnen atoomtijdperk ook via een montage van oude beelden liet zien, maar wel een selectie die het groteske karakter van de propaganda nog eens even dik aanzet.