In Belfast staat een muur

Vijf jaar geleden interviewde regisseur Boudewijn Koole een aantal kinderen over het leven in het door haat en een hoge muur verdeelde Belfast. Hoewel de kinderen aan de situatie gewend zijn, leggen zij zich er niet klakkeloos bij neer. Zo heeft de elfjarige protestantse Joseph een katholiek voetbalvriendje. De protestantse Tammie vertelt hoe haar oom in koelen bloede werd omgebracht. En Uma legt uit hoe frustrerend het is als nationalist in een loyalistisch gebied te wonen. Vijf jaar later is de situatie in Belfast nauwelijks veranderd - maar het leven van de kinderen des te meer. Tammie heeft man en kind, Uma studeert in het noorden, Joseph is verhuisd en ziet zijn vriend John nooit meer. Optimistisch over de toekomst zijn ze niet, maar er gloort hoop: John en Joseph ontmoeten elkaar weer en hernieuwen zonder woorden, met een voetbal, de vriendschap.