Poëtische film over een gitzwart onderwerp. De Braziliaanse Petra krijgt van haar moeder te horen dat ze overal ter wereld kan wonen, behalve in New York. En dat ze alles kan studeren, behalve theater. Maar Petra wil acteren, net als haar moeder én haar zus Elena, die toen Petra zeven was naar New York vertrok. Wanneer de maakster, inmiddels volwassen, naar New York trekt voor een zoektocht naar haar zus, vallen langzaam de puzzelstukjes op hun plaats. creëert een prachtig mozaïek van videobeelden, foto's en brieffragmenten uit het familiearchief, aan elkaar geborduurd door de zachtmoedige stem van filmmaker Petra Costa. is haar eerste lange film, en vertelt net als haar eerdere korte film een zeer persoonlijk verhaal. Door de collage van archiefmateriaal en recent, soms geënsceneerd filmmateriaal ontstaat een dromerige sfeer, die ruimte biedt voor de prachtige metaforen die Costa opwerpt, vaak met verwijzingen naar de Griekse mythologie, die inzicht bieden in de fragiele materie die zij langzaam ontrafelt. De film laat oorzaak en gevolg in het midden, maar gooit wel allerlei lijntjes uit die aan het denken zetten. Hierdoor wordt voor de kijker op subtiele wijze duidelijk met welke bagage Petra is opgezadeld.